Na początek narodziny Chow chow jest pełen wątpliwości. Mówi się, że pochodzi od szpica i że jego nazwa nawiązuje do mandaryńskiego napisu „różnorodny towar”, który można było odczytać na pudełkach, które przewoziły tego psa z Chin do Anglii od 1780 roku. Tam po raz pierwszy uznano go za zwierzę domowe, ponieważ w kraju azjatyckim były używane jako pożywienie. W rzeczywistości wulgarnym słowem wskazującym, że coś jest jadalne, jest „chow”.

Jednak dopiero w 1840 roku odnotowano tę rasę w Wielkiej Brytanii, kiedy w gazecie pojawiła się informacja o obecności kilku okazów w londyńskim parku zoologicznym. Określali je jako „Dziki pies Chin”.

Inne teorie twierdzą, że ten pies ma swoich przodków w niedźwiedziu, opierając się na jego dzikim wyglądzie i fakcie, że Podobnie jak czarny niedźwiedź, Chow Chow ma niebieski język; Shar Pei jest jedyną rasą inną niż ta, która ma tę cechę. Chociaż z biegiem lat wiara ta coraz bardziej traci na sile.

Postać markizą Lady Huntley, który pod koniec XIX wieku założył własną hodowlę od importowanego z Chin samca o imieniu Peridot. Jego córka, Peridot II, została sprzedana Lady Granville Gordon, która stała się najbardziej wpływowym hodowcą w kraju. Wraz z matką wychował Blue Blood, pierwszego championa Chow Chow wyhodowanego w Anglii.